Colombia

Hoihoi!

Tijd voor weer n update.. Door al het genieten weinig aan typen toegekomen.

In het laatste verslag was ik net in Colombia, nu ga ik Colombia bijna verlaten. Wat wel een soort van betreurenswaardig is, daar ik op veel plaatsen graag langer had willen blijven en meer plaatsen had willen bezoeken!

Taganga: Klein toeristisch dorp, maar er is veel te doen. Vond het wel plesant na n maand nauwelijks reizigers te hebben gezien! Enkele activiteiten alhier:
-Met n supersonische snelle boot naar Playa Cristal, een zeer fraai Caribische strand met helblauw water en het nodige koraal, alwaar het goed snorkelen is tussen tropisch zeeleven en waar heerlijk verse advocado's worden aangeboden!
- Ciudad Perdida (verloren stad), een 6daagse trekking (in 4 dagen) door de jungle naar een stad die honderden jaren verborgen is geweest voor de mensen. Het was een behoorlijk ruige tocht met veel klimwerk en er diende veel modder getrotseerd te worden, alsmede enkele rivieren! (alwaar 3 dagen voor vertrek een Fransman, 22, was overleden door de sterke stroming; om mijn verhaal nog wat extra kracht bij te zetten) Onderweg veel inheemse mensen, hoofdzakelijk indianen, begroet en veel te weten gekomen over de productie van cocaine en de handel ervan.
Het gaat ongeveer alsvolgt: 12 kilo cocabladeren vermengen met 500 gram zout en dan 30 minuten stampen. Vervolgens voeg je 1 kilo speciaal calcium van zee toe en dan gas en water. 30 minuten mengen en vervolgens het gas eruit zuigen. Dit neemt meteen alle afval en water mee, waardoor je de cocainepasta overhoud. Dit is stap 1 van de 3. Bij stap 2 voeg je water en een soort desinfectiemiddel toe en nog iets chemisch, dan wordt het rood en dan doe je het in een filter waarna je het kan roken. Dit is stap 2. Daarna was ik de draad een beetje kwijt. Maar stap 3 wordt meestal niet in Colombia gedaan. Bij deze stap wordt er poeder van gemaakt en wordt er rotsgesteentepoeder bij gedaan tot 85 % coke, omdat je anders geen neus meer overhoud naar het schijnt. Stap 2 is het lastigst, daarvoor dien je een studie van 6 a 7 jaar te volgen (kon nog wel eens lucratiever zijn dan 7 jaar geneeskunde..). Het hele proces kost ongeveer 7 euro en levert ongeveer 40 cent op per kilo, 12 kilo bladeren is ongeveer 30 kilo. Dus zij maken ongeveer 5 euro winst per 12 kilo bladeren. Waar de rest van het geld naartoe gaat? De informatie is van een man die zelf de studie gedaan heeft.

Cartagena: De volgende horde die genomen diende te worden. Ik was daar in het weekend en er was veel te doen. Naast de nodige Aguardiente en rum hier ook een hilarische moddervulkaan bezocht, waarin sommige mensen volledig de controle over hun lichaam verloren. Er was ook aanvullende service beschikbaar, te weten: fotomaakservice, moddermassage en schoonwasservice (incl. zwem- en onderbroek), natuurlijk van alles gebruikgemaakt. En sinds tijden weer eens naar de bioscoop geweest. Cartegena is de mooiste stad (met name de historische 'oude stad') die ik tot dan toe in Zuid-Amerika gezien heb. Erg koloniaal met sfeervolle straten en balkonnetjes. Maar veel te warm eigenlijk.

Medellin: Erg fijne stad. Dat vond Pablo Escobar waarschijnlijk ook. Hij leidde in deze stad jarenlang 1 van de grootste drugskartels ter wereld en bleek erg succesvol! Hij heeft op een gegeven moment zelfs aangeboden de nationale staatsschuld van Colombia in 1 keer af te betalen. Ook had hij zijn eigen gevangenis, waar het dus goed toeven was voor de beruchte drugsbaron, die Medellin tevens tot 1 van de gevaarlijkste steden ter wereld smeedde. Daar is heden te dagen weinig meer van te merken. Er heerste een fijne sfeer en waardoor het jammer was de stad weer te verlaten. Naast een bruisend nachtleven is het mooi om hier met de kabelbaan (de stad ligt in een dal) naar het National parc boven op de berg te gaan. De kabelbaan (onderdeel van het reguliere metrostelsel) neemt je mee over de sloppenwijken van Medellin, de moeite waard.

Zona Cafetera: Onderweg naar Popayan nog 2 kleine dorpjes bezocht. 1 daarvan ligt in het koffiedistrict. Hier een leuke koffietour gedaan bij Don Elias! Een man die al zijn hele leven koffie maakt (vanaf het begin van het proces..). Aan het einde van de tour werden we nog getrakteerd op een bak koffie, misschien wel de lekkerste ooit, in ieder geval de meest verse! Overigens, bananenplanten gebruiken ze hier vooral om schaduw te bieden aan de koffieplanten. Hier ook nog een mooie 5 uur hike gedaan door een soort van onwerkelijk landschap; palmbomen a 60 meter hoog op kale grasvlakten in de bergen, omringt door cloudforest.

Bus naar Popayan: voor de veiligheid een 8 uur durende dagbus gepakt. Deze veel te kleine boemelbus herbergde onder andere oma's, kippen, baby's, een konijn en een backpacker! Aan de binnenspiegel hangt een studentikoze stropdas en op de onverharde wegen is het hoofdzakelijk manouvreren tussen de loslopende paarden, koeien, honden en andere bussen. Leuke ervaring! maar voor n kwartier was het ook prima geweest..

Popayan: Mooie studentenstad met veel oudheden, sfeer en stijl! Hier ga ik morgen naar een paar thermobaths en vervolgens mountainbiken terug. Verder wellicht nog een vulkaan meepakken en dan door naar Ecuador!

Colombia: Tot nu toe zonder twijfel het land met het hoogste percentage mooie vrouwen (en dat heeft met smaak niet te maken) en mannen met Johnny-Flodder-kapsels! Overal opvallend leuke, behulpzame mensen in een land waarin het verleden vele duistere kanten heeft. Iedereen lijkt zijn best te doen om te laten zien dat dat imago volledig onterecht is! Verder veel salsamuziek, bananen, te koude bussen, pizza, enchilada's en almuerzo (=lunch; soep, rijst, bonen, vlees en gebakken banaan voor 1,50 euro).
Cocaine wordt vooral in de toeristische gebieden op menig straathoek aangeboden en is eigenlijk nog in het hele land aanwezig. Het kost ook geen drol in het toch relatief dure land. De landschappen zijn mooi en afwisselend. Het land is nog steeds niet geheel ongevaarlijk, maar ook verre van onveilig. De meeste reizigers hebben wel een bizar verhaal en de FARC kaapt nog met regelmaat bussen. Verder valt er duidelijk opkomend toerisme te bemerken -mits het land politiek stabiel blijft- en dat verdient Colombia. Ben overal eigenlijk langer gebleven dan gepland en zou er nog wel langer willen blijven, maar Ecuador roept!

Dat was m weer! Tot in Ecuador!
Bedankt voor de aandacht.

Groet,
Thijs